بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ

بنام خدايى كه هم رحمتى عام دارد و هم رحمتى خاص به نيكان.

وَ ما خَلَقْنَا السَّماواتِ وَ الْأَرْضَ وَ ما بَيْنَهُما إِلَّا بِالْحَقِّ وَ إِنَّ السَّاعَةَ لَآتِيَةٌ فَاصْفَحِ الصَّفْحَ الْجَمِيلَ

ما آسمانها و زمين را با هر چه ما بين آنها هست جز به حق نيافريديم و قيامت آمدنى است پس گذشت كن، گذشت كردنى نيكو.

إِنَّ رَبَّكَ هُوَ الْخَلاَّقُ الْعَلِيمُ

پروردگار تو آفريدگار و داناست.

وَ لَقَدْ آتَيْناكَ سَبْعاً مِنَ الْمَثانِي وَ الْقُرْآنَ الْعَظِيمَ

ما به تو هفت آيه (سوره حمد) ستوده داده‌ايم با اين قرآن بزرگ.

لا تَمُدَّنَّ عَيْنَيْكَ إِليٰ ما مَتَّعْنا بِهِ أَزْواجاً مِنْهُمْ وَ لا تَحْزَنْ عَلَيْهِمْ وَ اخْفِضْ جَناحَكَ لِلْمُؤْمِنِينَ

ديدگان خويش را به آن چيزهايى كه نصيب دسته‌هايى از ايشان كرديم ميفكن و بخاطر آنچه آنها دارند غم مخور و به مؤمنان نرم‌خويى كن.

وَ قُلْ إِنِّي أَنَا النَّذِيرُ الْمُبِينُ

و بگو كه من خودم بيم‌رسان آشكارم.

كَما أَنْزَلْنا عَلَي الْمُقْتَسِمِينَ

(ما بر آنها عذابى مى‌فرستيم) همانگونه كه بر قسمت‌كنان (آيات الهى) فرستاديم.

الَّذِينَ جَعَلُوا الْقُرْآنَ عِضِينَ

كسانى كه قرآن را قسمتها پنداشتند.

فَوَ رَبِّكَ لَنَسْئَلَنَّهُمْ أَجْمَعِينَ

به پروردگارت سوگند از همه آنها سؤال خواهيم كرد.

عَمَّا كانُوا يَعْمَلُونَ

از آنچه كرده‌اند.

فَاصْدَعْ بِما تُؤْمَرُ وَ أَعْرِضْ عَنِ الْمُشْرِكِينَ

آنچه را دستور دارى آشكار كن و از مشركان روى بگردان.

إِنَّا كَفَيْناكَ الْمُسْتَهْزِئِينَ

ما شر استهزاءگران را از تو كوتاه مى‌كنيم.

الَّذِينَ يَجْعَلُونَ مَعَ اللَّهِ إِلهاً آخَرَ فَسَوْفَ يَعْلَمُونَ

كسانى كه با خداى يكتا، خداى ديگر مى‌انگارند به زودى خواهند دانست.

وَ لَقَدْ نَعْلَمُ أَنَّكَ يَضِيقُ صَدْرُكَ بِما يَقُولُونَ

ما مى‌دانيم كه تو سينه‌ات از آنچه مى‌گويند تنگ مى‌شود.

فَسَبِّحْ بِحَمْدِ رَبِّكَ وَ كُنْ مِنَ السَّاجِدِينَ

به ستايش پروردگارت تسبيح گوى و از سجده‌كنان باش.

وَ اعْبُدْ رَبَّكَ حَتَّي يَأْتِيَكَ الْيَقِينُ

پروردگار خويش را عبادت كن تا برايت يقين (مرگ) فرا رسد.